Mér var send ábending um að ef maður ritar félagsrit þá komi maður til með að hækka í metorðastiganum. Ég hef verið að kynna mér víðfeðmar skálda- og umræðulendur Gestapó og hef komist að niðurstöðu. Hér kemur hnoð frá mér.
Hlustið nú hálfdrætting þennan á
heldur mun klaufskur kauði
sendir hann skrýtinn kveðskap þá
syndandi í kvæðafrauði
Ljóða mun listin ekki hans
ljótt þykir frá honum orðið
Yrkir hann ei með elegans
endilega ykkur forðið
Mun ég ræfilsleg ritin pára
rolulegan þankagang
Mun það kannski gleðja Kára
kyndugt genasprang
Hættir eru heiðursmenn
hingað að líta við
Létta mun þá lútinn senn
lífsins andans lið
Hitt ég hefi sómamann
helvíti góðan dreng
lútinn kenna mér á kann
kominn var í spreng
Skipanir og skrifin fín
skoða mun og læri
læt mér nægja lítið vín
og lítið af mér stæri
Skálkar þó að stundum kíti
sjaldnast kviknar bál
Þá með álpumst Ákavíti
ákveðnir hrópum Skál!
Nafn mitt var of langt í innskráningu en ég áttaði mig ekki á því, þess vegna er það svona undarlegt.
Enter minn, það væri kannski sniðugt að hafa það bara Mýrkjartans
Já og meðan ég man... velkominn, það eru menn eins og þú sem redda lífi Gestapó. Þeas nýgræðingar með sterkar rætur í menningu og hágæði.
Velkominn labbakúturinn minn.