Hreinsaðu pípuna mína!
Hreinsaðu pípuna mína ½ vitinn þinn
og klæddu þig svo í jakkaföt því þú ert að fara á ball.
Segðu svo engum frá því hver ég er.
Því að ég er lækurinn undir Lækjargötunni
og pípan mín er stífluð.

Gefðu mér dóp hálviti og dansaðu,
en sleptu hassinu það er bara fyrir börn, unglinga og homma!
Ég er hættur að reykja það fyrir áratug síðan, rúmum.
Gefðu mér heldur amfetamín og sprautu með alsælu,
vegna þess að þá verð ég góður undir malbikinu.

Pípan mín er ennþá stífluð, skíthæll, þó þú sért í jakkafötum
og mig vantar píputópak, dóp og aur
þar sem ég er fastur undir sementinu
sem þið lögðuð yfir mig í stað þess að hafa mig gegnsæjan.
ÞAÐ ÆTTU ALLIR AÐ FÁ AÐ LÍÐA MEÐ MÉR.

Hálviti, gefðu mér wiskey með klaka.
Bara tvo klaka í glasið, takk, og snáfaðu svo.
En glasið má vera fullt.
Takk.

Pípan mín er stífluð.
Ég sagði: Ekki gefa mér hass.
Allt annað en hass skal ég taka inn,
Jafnvél baunir frá Ora, banana frá Chiquita
og tófúköku skal ég éta.
Kókaín, spítt, sveppi og sýru skal ég þiggja
sem áður eins og ég hef sagt.

En ég er fastur undir malbikinu í lækjagötu
og get ekki tekið neitt inn.
Ég er lækurinn undir lækjagötu.
Ég er álfurinn undir strætinu
og ræsið er mitt svo ég getir farið að synda.
Syndga fyrirgefðu.

Ertu búinn að losa stífluna því ég verð að fá mér að reykja.
Takk hálfiti, láttu mig svo vera!
Þú ert sætur í þessum jakkafötum
en ég er gagnkynhneigður svo það nær ekki langt.
Hey, ég fann hjá mér tópaksbréf.

Takk, hálfviti, fyrir að hafa losað stífluna úr pípuni minni!
Nú get ég reykt mitt blessaða nikótín í friði.
Komið ekki aftur fyrr en ég hef sést og fengið það sem mig ber.

Takk, hálvitar heimsins, takk, hálvitar heimsins, takk hálvitar heimsins, takk fyrir takk.