— GESTAPÓ —
Í uppáhaldi:
Félagsrit:
Tina St.Sebastian
Heiðursgestur.
Gagnrýni - 2/11/05
Gjafir og frekja - Uppfært

Þegar ég var barn var mér kennt að gjafir væru gjafir, og gefandi ætti ekki að heimta þær til baka.

Fyrir dálitlu síðan gaf nágranni minn mér gjöf sem ég var mjög ánægð með. Gjöfin var forláta útvarpstæki, stórt og mikið, og hafði verið í eigu föður hennar. Hún vildi ekki eiga tækið, sagði það taka of mikið pláss, auk þess sem það væri bilað, en ég gæti kannske látið gera við það ef ég vildi. Ég þakkaði pent og stillti tækinu upp, fægði málminn og bar olíu á tekkið, og prófaði svo að stinga því í sambandog kveikja á. Eftir nokkrar mínútur ómaði hin fegursta tónlist úr tækinu, því nágranni minn hafði gleymt því að svona lampatæki þurfa tíma til að hitna. Ég, asninn sem ég er, sagði henni frá þessu, og heimtaði hún þá tækið aftur. Ég neitaði að sjálfsögðu, með þeim rökum að gjafir ætti ekki að taka aftur, en hennar tilsvar við þvi (eins og reyndar mörgu öðru) var "Ég er búin að gefa þér svo margt, sýndu mér tillitssemi, helvítis frekjan þín!"
Þetta er hún sumsé búin að öskra á mig nokkuð oft, og telja upp alla þá fatalarfa sem hún hefur leyft mér að hirða, einstaka sígarettu sem hún hefur lánað mér, og þessar fjögur þúsund krónur sem hún gaf mér í sumar, þegar til stóð að ég flytti til Danmerkur. Reyndar er upphæðin meiri í huga hennar, eða átta þúsund, en það er aukaatriði.
Aðalatriðið er það að svona hagar fullorðið fólk sér ekki!
Fólki sem hagar sér eins og vanþroska börn, og sakar aðra um frekju fyrir að neita að skila gjöfum, fær ekki eina einustu stjörnu frá mér. Sem er sjálfsagt bara frekja og vanþakklæti.

---

Uppfærsla:

Nú er síðasti klukkutími eða svo búinn að fara í öskur á ganginum. Hún rauk hingað niður, vel í glasi, til að heimta aukalyklana sem við höfum geymt fyrir hana. Hún fékk þá afhenta án vandræða af okkar hálfu, en fann sig knúna til að rífa kransinn af hurðinni á leiðinni út. Stuttu seinna fór mamma upp til að fá okkar aukalykil til baka, en fékk á móti hótanir, móðganir og hrindingar. Kvaðst granninn ýmist vera búin að týna lyklinum eða þvertók fyrir að hafa nokkurn tímann haft hann undir höndum. Hún sagðist svo ekki skilja rökin fyrir þessarri "frekju", að við skyldum vilja fá okkar lykil þó hún hafi tekið sinn. Ótrúlegt.

   (17 af 43)  
2/11/05 12:01

krossgata

Uss ljótt er að heyra. Gjafir eru gjafir, ekki lán og er þá algert aukaatriði hvort viðkomandi hefur gefið manni eitthvað áður. Mér finnst þetta argasti dónaskapur. En kannski er bara ekkert gott að fá gjafir frá svona fólki.... "æ sér gjöf til gjalda", gefðu konunni eitthvað og heimtaðu það til baka. Nei annars vertu ekkert að leggjast á sama lága plan og hún er.

2/11/05 12:01

Tina St.Sebastian

Það hefði kannske verið annað mál ef hún hefði beðið fallega, en að vaða fram með heimtufrekju og segjast bara ÆTLA að taka þetta aftur...

2/11/05 12:01

Offari

Ég hefði þs´kilmaðmx,mxkewlwmjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjannnnjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjsjnl lllllllllllllllllllllll
ollllllolooooooooooooo

2/11/05 12:01

Offari

Fyrirgefðu dóttirin vildi endilega fá að tjá sig um málið, en ég hefði skilað tækinu þegjandi og hljóðalaust því hér eftir færðu trúlega ekkert gefins frá henni, hinsvegar hef ég aldrei farið fram á að fá mínum gjöfum skilað og mun líklega ekki fara fram á það.

2/11/05 12:01

krossgata

Ég hef ekki skipt um skoðun þetta er enn þá á því að þetta sé argasti dónaskapur. Langaði bara að vita hvort tækið hafi tekið minna pláss eftir að þú hafðir pússað það svona fínt? ... fyrst það tók of mikið pláss fyrir.

2/11/05 12:01

hvurslags

Ekki gafstu tækið til baka?

2/11/05 12:01

Jóakim Aðalönd

Ekki hefði ég skilað tækinu þó hún hefði beint að mér byssu!

2/11/05 12:01

Galdrameistarinn

Sumt fólk á sér einfaldlega ekki tilverurétt.
Skjóttu hana.

2/11/05 12:01

Nermal

Minnir mig á par sem hætti saman. Hann hafði jólin áður gefið henni síma og símanúmer, þannig að nú gat hann hringt frítt í unnustuna. Gott mál það. Svo hættu þau saman. Og hann krafðist þess að fá símanúmerið aftur!! Útskýring? já kanski eignast ég kærustu aftur og þá er gott að geta hringt frítt í hana.... Eitt það plebbalegasta sem ég hef heyrt um !!

2/11/05 12:01

Anna Panna

Þetta kemur út eins og hún vilji ekki gefa þér tækið fyrst það er í lagi með það, allt í lagi að dömpa því á þig fyrst það er bilað og spara sér þannig bílferð upp í Sorpu.

Mér finnst þetta einkar ósmekklegt af henni og er sammála Tinu; það sem maður gefur, tekur maður ekki til baka.

2/11/05 12:01

Tina St.Sebastian

Það er auðvitað ekki séns að hún fái tækið til baka. Nú er hún byrjuð að hóta, og ég þori ekki að fara út, því ef hún bæði hana móður mína um tækið fengi hún það umsvifalaust í hendurnar. Mamma þolir nefnilega ekki rifrildi.

2/11/05 12:01

Kondensatorinn

Óhræsisótukt.

2/11/05 12:01

Nermal

Aftengdu nokkra vel valda víra í tækinu og láttana hafa það...... Þá virkar það bara hjá þér

2/11/05 12:01

Jarmi

Þú mölvar auðvitað bara heila draslinu og hendir því í hnakkann á henni!
En hugmyndin hans Nermal er líka góð.

2/11/05 12:02

Finngálkn

Hver þiggur ölmusu af nágranna sínum??? - Ég hélt að sveitaómagar heirðu sögunni til!

2/11/05 12:02

Loddfáfnir

Fólk þarf náttlega að hafa eitthvert hugarstarf til að eiga skilið sona útvarpstæki. Ef hún hefði beðið pent þá hefðiru skilað tækinu, er það ekki? Þú getur þannig ásakað hana um eignmissi á grundvelli vitsmunaskorts og sent hana á sólheima.

2/11/05 12:02

feministi

Auðvitað skilar þú tækinu elskan, með músinni sem var í því þegar þú fékkst það. Eða þú getur líka soðið takkann fastan á einhverri útvarp-Gunnar-í Krossinum.

2/11/05 12:02

Tina St.Sebastian

Ef þetta væri bara eitthvað tæki myndi ég kannske skemmileggja það laumulega, en þetta er MUBLA!

2/11/05 12:02

Upprifinn

Sendu henni bara níðvísur og klám þangað til hún verður svo hrædd við þig að flytur langt í burtu.

2/11/05 12:02

Rýtinga Ræningjadóttir

Þykstu vera skotin í henni og segðu að tækið hafi tilfinningalegt gildi. Lýstu einhverjum ógeðslegum draumórum fyrir henni (uppspunnum frá innstu ógeðspésa sem fyrirfinnst).

Taktu bara smá Frella á þetta!

2/11/05 12:02

Tina St.Sebastian

Hún er rúmlega fimmtug og snargeðveik. Svo....nei.

2/11/05 13:01

B. Ewing

Úff, þetta er nú alveg álíka mikil frekja í ykkur báðum svona eins og ég sé það.

Konan hefur haldið að þú fengir tækið aldrei í gang hvort eð er og það síst af öllu svona fyrirhafnarlaust, þá allt í einu sér hún að tækið hefur ákveðið verðmæti aftur á sínu heimili þrátt fyrir að vera plássfrekt. Henni finnst áræðanlega forsendurnar fyrir að gefa tækið frá sér vera brostnar þar sem það var ekki bilað og vill þessvegna fá það aftur.

Eins og þú lýsir því hvernig hún bað um tækið aftur var hinsvegar ekki rétta leiðin. Þessi ágæta frú ætti aðkoma heiðarlega fram og segja nákvæmlega hvers vegna hún vill allt í einu núna fá tækið aftur þrátt fyrir að áður hafi það verið fyrir henni og "tekið of mikið pláss".
Hvað hefur breyst hjá henni?
Ræddi hún það að hafa gefið tækið við fjölskylduna kannski áður og hennar fjölskylda sagt henni að hún hefði verið að gera rangt?

Auðvitað er leiðinlegt að skila aftur því sem aðrir hafa gefið manni. Það segir manni ýmislegt um styrk þeirrar persónu sem gefur og tekur heldur en þeirrar manneskju sem þiggur og skilar án þess að mögla sérstaklega yfir því.

Þú verður betri persóna af því að skila tækinu aftur.

Það sem ég sæi fyrir mér í þessu tæki til langs tíma eftir það sem þú hefur lýst er stór minnisvarði um eigið samviskubit og eigingirni.
Eftir 10 ár myndiru vera fegin að hafa losað þig aftur við tækið til hennar.

2/11/05 13:01

krossgata

Hmmm. Það er í lagi að heimta gjafir til baka ef þær allt í einu öðlast notagildi fyrir manni? !! Uss, uss og þá draslið nógu gott í.... hana Tinu í þessu tilfelli. Fussum svei. Gjöf er gjöf. Ef hún er tekin til baka þá var það lán og er afhent með öðrum formerkjum en að það sé gjöf.

2/11/05 13:01

B. Ewing

Það sýnir líka fram á tvöfeldni þeirrar manneskju sem hagar sér þannig að drasl sé nógu gott fyrir hana Tinu en sé þetta sama drasl að virka þá megi hún láta það af hendi aftur takk fyrir....

Miðað við þessa framkomu þá ætti ekki nokkur maður að þiggja gjafir frá þessarri nágrannakonu sama þó hún bjóði gull og græna skóga.

2/11/05 13:02

Tina St.Sebastian

"Ræddi hún það að hafa gefið tækið við fjölskylduna kannski áður og hennar fjölskylda sagt henni að hún hefði verið að gera rangt?"

Nei. Enginn innan fjölskyldunnar vildi tækið, svo hún hirti það frekar en að henda því, og gaf mér.

Það sem hefur breyst hjá henni er...ekki nett. Hún var örugglega krakkinn sem hljóp heim með sippubandið, öskrandi "Égáða! Mitt! Mitt!" Ég hef séð hana þrífa hluti úr höndum annarra vegna þess að hún "sá þetta áðan og ætlaði að taka það".

2/11/05 13:02

Barbapabbi

Bjóddu henni í sáttakaffi, svona af því að það eru að koma jól... svo bara eitrarðu fyrir henni, sáraeinfalt...[ljómar upp]

2/11/05 13:02

B. Ewing

[Finnur plúton 201 á netinu og pantar einn mola í hraðpósti] Eitrið er á leiðinni, nema ég hafi óvart pantað venjulegan sykurmola á okurprís.

2/11/05 14:00

Jóakim Aðalönd

Þetta hefur væntanlega verið sykurmoli, þar sem samsætan Pu 201 er mér vitanlega ekki til. Reyndu frekar að ná þér í Pu 238 eða 239. Þeir eru vissulega til. Ég mæli með Pu 239, þar sem helmingunartíminn á því er um 24 þúsun ár, meðan Pu 238 hefur helmingunartímann 88 ár.

2/11/05 14:00

Tina St.Sebastian

Ég kýs helst thallium. Því fylgir svo skemmtilegt lúkk.

2/11/05 14:01

Carrie

Æi já eina leiðin til að leysa þetta mjög svo óvenjulega mál er að eitra fyrir skassinu. Mæli með illkvittnislegum hlátri meðan hún gólar yfir hármissinum.

2/11/05 14:01

kolfinnur Kvaran

Ég myndi amk heimta pening fyrir viðgerðarkostnað

2/11/05 14:02

Regína

Þetta er greinilega mjög skemmtilegt sambýli!

2/11/05 15:00

Jarmi

Eftir uppfærslu
------------------------------------
Ef ég væri í nágrenninu þá myndi ég glaður koma og öskra með ykkur.

2/11/05 15:01

Carrie

Eftir uppfærslu
--------------------
Var þetta fyrir eða eftir að þú eitraðir fyrir henni?

2/11/05 15:02

Jóakim Aðalönd

Fyrir uppfærzlu
%%%%%%%%%%%%%%%
Fyrir alla muni skiptið um sívalning í lásnum á hurðinni. Ég mæli svo með að þið laumið rísíni í matinn eða drykkinn hjá henni.

Nú, eða drekkið henni í lakki. Það er alltaf svo gaman að láta líkið þorna í furðulegum stellingum...

2/11/05 17:01

Rýtinga Ræningjadóttir

Kannski þið ættuð bara að skipta um lás?

2/11/05 18:00

Mallemuk

Já eða skiptast á lásum.

Tina St.Sebastian:
  • Fæðing hér: 12/1/05 17:54
  • Síðast á ferli: 18/12/16 21:15
  • Innlegg: 7042
Eðli:
Slettir ensku miskunnarlaust, sem og dönsku, latínu, hindí og heimatilbúnum tungumálum. Mun aldrei framar setjast á hækjur sér, af siðferðilegum orsökum. Vill láta banna krumpuð leðurstígvél.
Fræðasvið:
Rit Davíðs Þórs Jónssonar. Breskir uppistandarar. Eldamennska. Málvillur í útvarpi. Sósíalkommúnismi í Íslenskum framhaldsskólum, einkum í úthverfum Reykjavíkur.
Æviágrip:
Fæddist í útihúsi í Betlehem í Virginíufylki Bandaríkjanna um miðbik síðari heimsstyrjaldar. Dóttir hjónanna Victoriu Mooseport (húsmóður) og Don Corleone (heiðvirðs kaupsýslumanns). Strauk að heiman um sjö ára aldur til að ganga í herinn, en var hafnað sökum kynferðislegrar brenglunar. Tók þá upp nafnið Tina St.Sebastian, og tókst með klókindum, undirförli og lauslæti að komast í Frímúrararegluna, Lionsklúbbinn Rex og Kvenfélag Strandasýslu. Lítið er vitað um ferðir hennar síðustu áratugi. Síðast var hún með fasta búsetu skráða Í Dallas, Texas, en flutti þaðan snögglega í nóvember 1963. Vitað er að hún heimsótti New York borg árið 1980, að sögn talsmanns til að "heimsækja fyrrverandi Bítil," en engar nánari upplýsingar hafa fengist um þá heimsókn. Vitni þykjast hafa séð hana við opnun Þjóðminjasafnsins, en þær sögur eru -enn sem komið er- óstaðfestar.

--

Vígð prestur frá Universal Life Church í nóvember 2006