Þetta er líklega einum of stutt, en þess vegna kallast þetta pistlingur en ekki pistill.
Ef einstaklingur leigir íbúðarhúsnæði sem er síðan sett í "sölumeðferð" af eigendum, skal leigjandi hafa forkaupsrétt.
Auk þess skal sú upphæð er leigjandi hefir greitt eiganda, reiknast upp í söluverð, með teknu tilliti til skatta og verðbólgu.
Hafi leigjandi ekki staðið í skilum með leigugreiðslur síðustu sex mánuði, falla þessi réttindi niður, enda sé það staðfest af viðskiptabanka leigjanda, skattstjóra, sem og lögfræðingum beggja aðila.
Hmmm..10 ár 100 þús í leigu á mán. jaft og 12 mill..Eignin kostar 11 mill.. Eigandi endurgreiðir 1 mill og skrifar undir afsal..hmmmm..ja..nei,,sko ekki alveg..!..
"Með teknu tilliti til skatta og verðbólgu, sem og þess kostnaðar sem eigandi hefur borið, svo sem fasteignagjalda og viðhalds" Betra?
Íþingjandi reglur sem gera íslenskan leigumarkað enn óskilvirkari en hann er í dag. Frábært!
Nei fjandakornið, þetta væru ólög. Að leigja út húsnæði væri þá það sama og selja á afborgunum.
Bara rugl. Það myndi enginn leigja nema á svörtu með þessum skilmálum og hvar væru réttindi leigjenda þá.
Þetta gengur einfaldlega ekki upp. Þá er rétt að kaupa bara, en leigja ekki.
En ef þetta ætti nú bara við um félagslegt leiguhúsnæði? Nú eru Félagsbústaðir að selja leiguíbúðir á ákveðnum stöðum til að koma í veg fyrir "gettó-myndun". Hvað ef fólk vill ekki flytja? "Úps, þú hefur búið hérna í tíu ár, en núna ferðu upp í Grafarholt, sjáumst!"
Þá myndi ástandið skána. Þá er hins vegar orðin spurning hvort þörf sé á félagsíbúðakerfi yfir höfuð ef leiga virkar bara eins og afborgun af mögulegri eign, þá gæti allt eins verið hægt að höggva á það og auka vaxtabætur fyrir þá sem ella eru í féló ellegar að hið opinbera gangi í e-k tímabundnar ábyrgð fyrir viðkomandi gagnvart Íbúðalánasjóði (muni hann yfir höfuð lifa út árið, sem hann gerir líklega ekki).
Forkaupsréttur ætti ekki að vera vandamál, ef það afmarkast við féló. Ef ég man rétt eru fordæmi fyrir slíku hvað varðar jarðeigendur. Þ.e. ef bóndi hefur leigt jörð og nýtt í áraraðir, þá er ekki sjálfsagt fyrir eiganda að selja fyrirvaralaust til einhvers annars og sparka bónda burt, þá hefur bóndi e-k forkaupsrétt, sem er þó á markaðsvirði, ef ég man rétt.