1: Það þarf að selja kirsuberjagarðinn. 2: Ég vil það ekki. 1: Þá fer hann á uppboð.<br /> HLÉ<br /> 1: Það er búið að selja kirsuberjagarðinn á uppboði. 2: Hver keypti? 1: Ég. 2: Þá er ég bara farin! Ókei bæ.
Þetta er söguþráðurinn, allur söguþráðurinn, í Kirsuberjagarðinum sem ég sá í Borgarleikhúsinu í gær. Það segir sig sjálft að til að teygja þennan söguþráð í þrjá tíma þarf ótrúlegt listfengi og hæfileika og uppsetningin þarf að vera vel útfærð, og persónurnar djúpar og til þess fallnar að vekja samkennd hjá manni. Auðvitað er leikritið um ýmislegt annað, og tekur á þjóðfélagsbreytingum, falli hinna miklu og baráttu verkalýðsins. Það bara komst alls ekki til skila.
Veit ekki hvað var að. Ef til vill er þetta bara leiðinlegt verk. Finnst það þó hæpið miðað við hvað það er lífseigt. Ef til vill á það bara ekki erindi við nútímann. Ef til vill var uppfærslan bara algert fíaskó. Leikurinn var þó almennt ágætur og sviðsmyndin, raunar eins og alltaf, mjög flott.
Samtölin voru innihaldslaus og leiðinleg og náðu því aldrei að vera fyndin, hvað þá grátbrosleg eins og segir í lýsingu leikhússins á þessari uppsetningu. Persónurnar voru flatar og algerlega lausar við alla dýpt og maður náði engum tengslum við þær - hefðu þess vegna mátt fá kirsuberjatré í hausinn á fyrstu mínútu mín vegna. Milli þess sem bjánalegar og innihaldsrýrar samræður áttu sér stað brast leikaraliðið svo í dans, sem líklega hefur átt að tákna ábyrgðar- og iðjuleysi yfirstéttarinnar, en var í besta falli pirrandi. Reyndi mikið að sofna en það er eins og flugvélunum - fótarýmið var bara ekki nóg. Íhugaði líka í alvöru að fara heim í hléi eða hlaupa hreinlega út úr salnum - sem mér hefur aldrei áður dottið í hug í leikhúsi. Náði þó að stúdera loftklæðninguna í salnum nokkuð vel.
Allt í lagi - ég er tuðgjörn, en ég var með stórum hópi sem var einróma á sama máli og ég. Þá get ég ekki greint annað af leikhúsgestum en þeim hafi leiðst agalega og klappið var fremur máttlaust.
Skilst þó að þetta verk hafi fengið lof gagnrýnenda, sem mér finnst raunar yfirleitt helst til jákvæðir í seinni tíð. Í þessu tilviki hafa þeir þó að öllum líkindum farið salavillt, eða sofnað og ekki kunnað við annað en að skrifa eitthvað krúttlegt. Ég er alla vega komin, eftir hrikaleg vonbrigði á síðustu fjórum sýningum, með Borgarleikhúsið í viðskiptabann.
Eða eins og konan á næsta bekk sagði svo allir heyrðu: SVAKALEGA ER ÞETTA LANGDREGIÐ!
Það er um að gera - vil einmitt að sem flestir sjái þetta til að fá fram fjörugar og málefnalegar umræður! Eða svo einhver geti skýrt fyrir mér hvað það var sem fór eiginlega framhjá mér.
Svo ég segi svo eitthvað fallegt um íslensk leikhús (það er samt skemmtilegra að tuða) þá fannst mér uppfærsla Þjóðleikhússins á Allir synir mínir alveg frábær og skemmti mér konunglega á áhugasýningu leikfélags Hörgdæla (í alvöru), Með fullri reisn. Þá var Töfraflautan alveg lala.
Ég sá þetta stykki fyrir einhverjum árum. Mér leiddist reyndar ekkert óskaplega, en velti því mikið fyrir mér hvað væri svona stórskostlegt við leikritið.
Og ég er í alvöru að hugsa um að fara aftur, bara til að sjá hvort mér leiðist meira, eða hvort ég átti mig á einhverju sem ég sá ekki í fyrra skiptið.
En ég efast um að ég láti verða að því.
Hef heyrt frá fólki sem sá þetta stykki árið 2000 að það hafi skemmt sér þá en reynt af fremsta magni að sofna núna.
Sá gagnrýni Jóns Viðars um téða sýningu. Hann var ekki hrifinn og færði gild rök fyrir því. Einnig sá ég einhverja aðra krítikk sem var að mestu leiti sammála þér. Eg mun því þess fullviss að þetta séu snobbleiðindi dauðans og sleppa því að mæta á Garðinn
Man nú raunar ekki eftir sýningu sem Jón Viðar var ánægður með - en er sammála honum þarna. Finnst hins vegar flestir aðrir hvorki halda vatni né vindi. Alla vega, að mati okkar Jóns þá, ekki gott.
Hmm skrifar hjá sér "sleppa því að fara á Kirsuberjagarðinn - fá sér frekar ákavíti í góðum félagsskap"
Sýningin á „Allir synir mínir“ í fyrravetur var mögnuð. Hélt satt að segja að Anton væri í sama klassa og Arthur sem höfundur. Vel höfundinn og verkið þegar leikhús en annars vegar, ekki uppfærsluna. Nú hefur verið sáð fræjum efasemdar – kannski maður sleppi þessu bara. Ákavíti reyndar ágætur valkostur.
Um loftklæðninguna verður fjallað í sérstakri gagnrýni síðar - en hún fær fjórar stjörnur. Hélt líka að Anton væri í toppklassa - og held það enn - held bara að uppfærslan hafi verið eitthvað mislukkuð.
Þú kemur reglulega inn krumpa með flott félagsrit. Hvað með dagleg samskipti og þráðaspjall? Ertu alveg hætt í þeim geiranum?
Þrátt fyrir næstum Grunnskólaaldur minn finnst mér ég varla þekkja þig.
Æi, veit alveg upp á mig skömmina. En það er bara skelfilega mikið að gera hjá mér, rétt í þessu var ég að senda síðasta vinnupóstinn í dag en sá fyrsti í dag var sendur klukkan hálfsjö í morgun. Svo þangað til rætist úr því verða dagleg samskipti að mæta afgangi. Sem er örugglega minn missir meira en ykkar.
Ég er a.m.k. algjör bjáni, svo þú ert ekki að missa af miklu þó þú sleppir því að hitta mig hérna. En ég er hins vegar að missa af andlegri upplyftingu...
Hey, þú þarna ómenningarskessa! Myndin okkar sjömenninga er af honum Tjsékófi blessuðum heitnum. Hvað er verið að drulla yfir mann hérna, ha?