For á línan fögur hefst,
fylgir síðan opnusvigi.
Int ég því næst kýs og krefst
- kalla i, með núlli vígi.
Semikomma kemur næst;
Krota síðan i að nýju.
Því nú gef ég gildi hæst:
Getur það ei orðið tíu.
Sinnið birtist þá i þriðja,
því á undan hálfur kommi;
Ég nú þess vil ákaft biðja
að ei sé talan geymd í ROMmi.
Því nái ég að hækka hana
helst ég vil við einum bæta,
með því út á enda flana.
(Að þó lokasviga gæta)
Jæja, þá. Bezt að draga upp Kernighan og Ritchie og skoða blaðsíðu 57:
for (i = 0; i < 9; i++)
Þetta er nærri lagi, en ég var að átta mig á því að í lýsingu notast ég við nokkuð sem aðeins er hægt í C++, en ekki C.
Síðan getur samkvæmt lýsingunni i orðið 9, þó það geti ekki orðið 10.
Fjaðurstaf í fingur tek
fjarskalega léttan
dýfi honum beint í blek,
bókstaf letra nettan.
Byrja skrfit með essi eg,
eltir það svo káið,
á eftir kái áið dreg
Ellið fylgir náið!
Og ekki láta sjá ykkur með þessi móðins stafróf hér meir!
[Strunsar o.s.frv.]
If glas=1 and ákavíti=1 then glas+ákavíti=a
If glas=1 and ákavíti=0 then glas+ákavíti=b
D=magi
For c=a to b
print c+d
next c
Return
Kóðabút þá slægum slengi
slaufusvigann inn í fríða.
(Sanngjarnt væri að svona fengi
séní eins og ég að ríða.)
Það tilkynnist hér með opinberlega að:
- Kóðalína Vlads (sú fyrri) er nákvæmlega eins og sú sem ég lýsi í kvæðinu.
- Ég er nörd, og stoltur af því.
- Lagið við kvæðið verður auðvitað að vera í C.
- Viðbót Hlebba er stórgóð, ekki síst vegna þess að hann gerir sér klárlega grein fyrir mikilvægi slaufusviga.
- Lagið við kvæðið verður auðvitað að vera í C.
Ætti það ekki að vera í C-dúr (C#) til að öllum reglum sé fylgt?