Ég hef loksins fundið aftur mitt innra illmenni. Knúinn áfram af magakveisu hef ég í fyrsta skiptið í mörg ár framið almennilega illvirki í Baggalútíu.
Ég hef sosum ekki miklu við þetta að bæta nema þetta:
Frá því að ég hóf endurkomu mína hef ég farið mér hægt og reynt að styggja sem fæsta með illvirkjum og öðru slíku athæfi. Ég hef nýtt mér þennan tíma til þess að gera mér grein fyrir aðstæðum. Ég hef kynnt mér veikleika fólks og styrkleika þess. Ég mun í hvívetna gæta þess að misnota veikleikana og spinna mig framhjá styrkleikum fólks.
Sumir virðast vera tilfinningasamir og aðrir vandir að virðingu sinni. Enn aðrir eru hreinlega forheimskaðir eða fljótfærir. Hver sem veikleikinn er þá mun ég sinna skyldu minni við að pota köldum fingrum mínum í sem flesta þeirra.
Nú er illmennið Blástakkur aftur kominn á kreik og þið skuluð passa ykkur!
N.B. Þeir sem ekki sjá sér fært um að kommenta á þetta munu sjá eftir því.
Minn veikleiki er að mér líður illa þegar einhver er sár við mig og einhver reiðist við mig, verst er samt að ég er svoddann prakkari að ég er alltaf að koma mér í þá stöðu.
Mikið gleður það mig að hin illu öfl spillingar og grimmra og miskunarlausra aðgerða séu komin aftur á kreik. Þessu ber að skála fyrir. Skál!
Jú mig minnir það... og þegar það var opnað almenningi þá töluðu þeir um servíettusöfnun
Feministi: Nei.
Billi Bilaði: Það verður bara að koma í ljós.
Offari: Tilfinningasemi þín mun verða þér að falli.
Vamban: Ahh. Maður að mínu skapi.
Skrýtið. Ég hef allaf litið á Blástakk sem einstakan öðling. Getur þú ekki reynta að prjóna eitthvað pyntingartól úr mér?
Undir sléttu og fallegu yfirborðinu slær hjarta geðsjúks illmennis.
Nermal: Þú ert bara nærsýnn lítill kall. HAHAHAHA!
Getið þjer ekki gjöreytt óvinum ríkisins ? [Ljómar upp en verður svo efins við tilhugsunina um enga óvini]
Faðir hefur snúið aftur, húrra! Gestapó er borgið frá hinum vaxandi öflum leiðinda!