Eftir rúmlega fjögra mánaða dvöl mína á þessum frábæra vef, sem ég reyndar bölvaði í sand og ösku í mínum síðasta pistli, hef ég verið að velta fyrir mér hinum ýmsu "karakterum" sem Lútinn skreyta. Það er deginum ljósara, að þar ráða myndir ykkar miklu um þær hugmyndir sem ég geri mér um hvern og einn. Ég veit ekki hvort þið hafið velt þessu fyrir ykkur.
Ég er handviss um að margir fá strax megnustu óbeit á mér um leið og sú fagra ásjóna, sem ég valdi mér birtist.
Ekki skánar svo álitið þegar ég opna á mér kjaftinn.
Þegar ég ruddist hér inn, mökkruglaður að venju, þá var minn eini tilgangur að ganga fram af ykkur á þann hátt sem þið eflaust munið. Móttökur flestra voru líka í samræmi við það.
Ég finn líka að sumum er mjög í nöp við mig enn. Ég hef það einnig á tilfinningunni að margir séu farnir að venjast mér og einstaka manni líki jafnvel ágætlega við mig. Það er einmitt þetta sem gerir þennan vef sérlega áhugaverðan.
Hér eru svo fjölbreytilegir persónuleikar sem eru ómissandi.
En hversvegna er ég pæla í því hvaða álit þið hafið á mér og þeirri ímynd sem ég geri í að viðhalda.
Svona er ég og svona vil ég vera.
Jú vegna þess að ég hef myndað mér ákveðna skoðun á ykkur. Ég læt suma fara í taugarnar á mér, en aðra kann ég ákaflega vel við og svo allt þar á milli. Svona vil ég líka hafa þetta. Ég vil alls engan missa, hvernig sem þeir koma mér fyrir sjónir. Svo ég komi aftur að myndunum, þá er ég viss um að þær segja heilmikið um viðkomandi. þegar Vamban benti mér á að mig vantaði mynd, þá renndi ég augum yfir það sem í boði var og þessi mynd smellpassaði. Ég á erfitt með að ímynda mér, að t.d. Skabbi mundi velja sér þessa mynd.
Ég nefni hann sem dæmi vegna þess að hann er gott dæmi um mann sem ég kann einstaklega vel við og myndin hentar honum engan veginn.
Ef ég tek svo dæmi um algjöra andstæðu hans, þá kemur Finngálkn strax upp í hugann. Hann velur sér gapandi rándýrskjaft. Hann er líka með þeim kjaftforari hér og hefur strax aflað sér óvinsælda með kjaftinum. Það veldur honum örugglega ekki leiðindum. Ég kann einnig sérlega vel við hann og hans ruddalega húmor. Sem sagt! Tvær gjörólíkar týpur, báðar jafn nauðsynlegar fyrir mig.
Að lokum þetta.
Það er bara einn Vímus hér og hann er sko" spes"