Hárrétt - held samt að þegar framhaldsmyndirnar eru lélegar þá hafi mynd númer eitt nú ekki verið neitt til að hrópa húrra yfir heldur. Sem dæmi um hið gagnstæða er svo t.a.m. godfather-serían. En hvað um það, er Goodbye Lenin virkilega góð ? Vildi taka hana um daginn en verri helmingurinn bara fussaði og sveiaði og sagðist ekki vilja eyða kvöldinu í að horfa á ,,ekki-fyndna-þýska-gamanmynd"...

Good bye Lenin er mjög góð mynd að mínu mati. Plottið er mjög skemmtilegt, veit ekki til þess að það hafi verið notað áður...

Gott mál - þá fer ég bara EIN á leiguna og prófa. Alltaf gaman af nýjum plottum, ekki þessum amerísku sem maður sér fyrir á mínútu 3.

Plottið er augljóst en gott.

Óþörf framhöld eru sannarlega til ama. Hins vegar er auðvelt að skilja af hverju þau eru gerð en það er út af peningum. Framhaldsmyndir hafa það fram yfir frumburði að fólk þekkir þegar helstu sögupersónur og auðveldar það kynningu. Ennfremur ber að taka fram að í Hollywood óttast menn hvað mest óvissu og eru framhaldsmyndir viss birtingarmynd þeirrar þráar kvikmyndaforstjóra að útrýma óvissu. Hins vegar hafa rannsóknir sýnt að framhaldsmyndir eru ekkert öruggt fyrirbæri. Að meðaltali halar framhaldsmyndin inn 40% af því sem fyrsta myndin halaði inn.

Þegar þetta er orðið að einföldu peningadæmi getum við endað uppi með skelfilegan og óendanlegan hrylling eins og Lögregluskólann 1-6. Þar var haldið áfram að gera myndirnar, sem því miður voru ódýrar og þurfti því lítið af aðgöngu- og vídeótekjum til að þær borguðu sig.