Hvílík heimska er það að eltast við úrelt farartæki sem ganga fyrir bensíni, olíu og rafurmagni. Slík ólíkindatól áttu sitt blómaskeið fyrir meir en öld síðan. Hve nær mun fólk átta sig á því að farskjóti framtíðar er hinn dreymandi hugur, sem rétt beislaður getur flutt okkur um óravíddir alheimsins, án fyrirhafnar og kostnaðar.
Ég hlýt að minna stjórnvöld einn ganginn enn á að einu réttu aðgerðir nú á erfiðum tímum er að reisa um allt land opinberar stjörnusambandsstöðvar, opnar allri alþýðu manna – og stórauka að sama skapi fræðslu um nýal og þær lífsstjörnur sem standa okkur næst í tíma og rúmi.
Hinn annars ágæti fréttaþulur, Broddi Broddason (ef það er þá hans rétta nafn), sagði í hádegisfréttum Ríkisútvarpsins-hljóðvarps (eða RÚV, eins og stjórnleysingjarnir í Efstaleiti vilja af óskiljanlegum ástæðum kalla þessa stofnun sem við, skattborgarar þessa lands, eigum) að tiltekin rækjuvinnsla væri „farin á hausinn.” Heyr á endemi! Eru nú sjávarútvegsfyrirtæki úti á landi með hausa? Eða er tiltekin rækjuvinnsla ef til vill farin á haus einhvers annars? Bauhaus kannski? (aths. mylsnudreifara: þessa skrítlu sendi Mylsnufan - hafi hann þökk fyrir)
Vitaskuld hefði áðurnefndur Broddi átt að segja þarna að tiltekin rækjuvinnsla væri „farin á rassgatið,” enda eru þau bæði mörg og víðfeðm á sjávarútvegsfyrirtækjum þessa lands. Og jafnan troðfull af peningum annarra.
Einnig legg ég til að téður Broddi hækki róm sinn um eins og tvær áttundir. Þessi strigabassalestur verður til þess að mylsnudreifari þarf að skipta um rafhlöður í heyrnartækjum sínum daglega. Heyr á endemi!
Fyrirvari: Efni þessara skrifa endurspeglar á engan hátt staðreyndir. Það endurspeglar ekki einu sinni skoðanir mylsnudreifara. Í raun endurspeglar það ekki nokkurn skapaðan hlut.
Bónus-Jói bakkar frá;
ber fyrir sig nísku.
Fornfræg kaupmannskempan þá
komin er úr tísku.