Hrunið var jú heiftarlega
hjartkremjandi synd
– en núna á ég allavega
eina Smáralind.
Gleymdi að seifa handritið að þrekvirkinu „Íslensk menning II.” Aftur! Jæja, þá er bara að byrja upp á nýtt...
Einhverjir hafa velt því fyrir sér hvaða skoðanir ég hafi á Evrópusambandsaðild Íslands, jafnvel gert mér þær upp. Ranglega.
Vitanlega styð ég hana heils hugar. Enda heyrir Evrópa blessunin ekki undir Danmörku, að því er ég best veit.
Aukinheldur treysti ég Evrópusambandinu töluvert betur til að glopra ekki niður sjálfstæði Íslands; þjóð, tungu og sögu, en þvermóðskufullum og valdagírugum bavíönum, svona almennt séð. Gildir þá einu hvort umræddir bavíanar eru íslenskir eða danskir.