Mér finnst gott ađ maula ís,
mikiđ fínt og gaman.
Mamma er sko í mussu úr flís,
mikiđ er ţađ gaman.
Er annars ađ pćla í ţví hvort ţetta „sko“ eigi kannski ekkert heima ţarna. Ţađ er náttúrulega danska.
Ótrúlegt ađ menn skuli enn fyllast hugarćsingi ţegar minnst er á apakenningu Darwins, en hún á rćtur allt aftur til daga Anaxímanders, hins gríska. Og enn ótrúlegra raunar ađ menn skuli ekki veita meiri eftirtekt kenningu Pýţagorasar í Filosofúmenu um ađ sálir dýranna komi frá stjörnunum. En menn hverfa tćpast svo glatt frá heilstefnunni.
Allt mitt vćl og vol og breim
valdsins herrar dissa.
Skyldu opnast eyru ţeim
ef í ţau ég pissa?
Gerđi mér lítiđ fyrir árla morguns og meig hressilega á styttuna af listaskáldinu góđa í Hljómskálagarđinum. Ţađ ţótti mér fyndiđ.