Þjóðbók
...er nú vinur Konráð Gíslason, Tómas Sæmundsson og 1 aðrir.
Jónas Hallgrímsson
Tunguna má teygja að vild,
troðenni sem allra víðast.
Hún er fögur, hún er snilld
— hún er vöðvi, fyrst og síðast.
troðenni sem allra víðast.
Hún er fögur, hún er snilld
— hún er vöðvi, fyrst og síðast.
Jónas Hallgrímsson
Þar sem háir hælar
hálfan salinn fylla,
drósir börmum dilla
dúa leðurstólar
árla fyrir óttu
enn um miðja nóttu
mærin góða mer
mig í faðmi sér…
hálfan salinn fylla,
drósir börmum dilla
dúa leðurstólar
árla fyrir óttu
enn um miðja nóttu
mærin góða mer
mig í faðmi sér…
Jónas Hallgrímsson
Ljósmóðir, ljósmóðir
leiðindaslytti,
vemmilegt, væmið
vitsmunamorð.
Fari það fjósslóðir
fúlum í pytti.
Klígjulegt, klæmið
og klunnalegt orð.
leiðindaslytti,
vemmilegt, væmið
vitsmunamorð.
Fari það fjósslóðir
fúlum í pytti.
Klígjulegt, klæmið
og klunnalegt orð.
Jónas Hallgrímsson
Fari það í hálfhoppandi heitasta helvíti. Á nú að klína manni blásaklausum á einhverja peningalufsu? Eina ferðina enn. Hvað með Hófí? Hvað með Megas? Hvað með Baldur fokking Tryggvason?!
Jónas Hallgrímsson
Enginn kostur er mér sístur
– allar konur gisti.
Enda kjellinn yfirlýstur
öfgafemínisti.
– allar konur gisti.
Enda kjellinn yfirlýstur
öfgafemínisti.
Jónas Hallgrímsson
Á degi þessum dunda ég mér gjarna
við draumkennt, pínu klæmið, vísnahnoð.
En þó að ég sé þjóðkunn ljóðastjarna
þykir mér það bragðdauft andans soð.
Versin eru væmin eins og múffa
þar vega orðin létt sem fiður hrafns.
En lengi tekur við mín skáldaskúffa
og skýlir þeim – og frægð míns góða nafns.
við draumkennt, pínu klæmið, vísnahnoð.
En þó að ég sé þjóðkunn ljóðastjarna
þykir mér það bragðdauft andans soð.
Versin eru væmin eins og múffa
þar vega orðin létt sem fiður hrafns.
En lengi tekur við mín skáldaskúffa
og skýlir þeim – og frægð míns góða nafns.
Jónas Hallgrímsson
Hippsterinn með hattinn
hengslast bænum í.
Hann átti miðá erveifs
en allt var rusl á því.
Með hausinn oní hálsklút,
á hvítum, reyrðum skóm
og æfóntól í eyrum
– svo undurviðkvæmt blóm.
hengslast bænum í.
Hann átti miðá erveifs
en allt var rusl á því.
Með hausinn oní hálsklút,
á hvítum, reyrðum skóm
og æfóntól í eyrum
– svo undurviðkvæmt blóm.
Jónas Hallgrímsson
Á skeljum heim ég skríð á ný
skjálfandi á beinum.
Við dögun hef ég dúxað í
drykkjutengdum greinum.
skjálfandi á beinum.
Við dögun hef ég dúxað í
drykkjutengdum greinum.
Jónas Hallgrímsson
Þó það vanti sæmd og setur,
sögu, klassa, torg.
Vill samt þetta vogatetur
verða Kópaborg.
sögu, klassa, torg.
Vill samt þetta vogatetur
verða Kópaborg.
Jónas Hallgrímsson
Er ég kem til Kanarís
af kæti mun ég springa.
Því ég splæstí Anal-Eaze
úr unaðskjörbúð Binga.
af kæti mun ég springa.
Því ég splæstí Anal-Eaze
úr unaðskjörbúð Binga.
Jónas Hallgrímsson
Fallin er nú freyja, slæm í baki.
Fegurst kvenna, dýrðlegt stjörnublys.
Þó værún tæpra átta manna maki.
myndavélin heitast unni Liz.
Fegurst kvenna, dýrðlegt stjörnublys.
Þó værún tæpra átta manna maki.
myndavélin heitast unni Liz.
Jónas Hallgrímsson
Um næstu helgi heiti því
að hamstra dóp og vín.
Svo hyggst ég stunda hórerí
og hegða mér eins og Sheen.
að hamstra dóp og vín.
Svo hyggst ég stunda hórerí
og hegða mér eins og Sheen.
Fréttir
Lesbók
Úr þjóðbók
Nú er bara að hysja upp um sig buxurnar, mynda stjórn, ýta rauðsprettunum öfundsjúku endanlega út í sitt vinstra horn - og byrja að stífla fyrir einhverja alvöru...
Skelfing þykja mér ógeðfelldir þessir nafnleysingjar allir á netinu.
Minnir mig einna helst á lyddurnar og lítilmennin sem stóðu á bak við Íslendingasögunar í denn. Og þá sér í lagi huglausu kellinguna sem skrifaði Eglu.
Nú skella þau upp skjaldborginni
skjálfandi á beinum.
Í hátimbraðri höllu sinni
húka þau í leynum,
enda vilja eigin skinni
aumu forða skeinum.
Ætli bölvuð fíflin finni
fyrir óskasteinum?