Ég er massasáttur viđ nýju ţýđinguna á bókinni hans pabba. Allt annađ en ţetta uppskrúfađa torf sem var í gömlu útgáfunni. Ţađ verđur engum breytt í saltstólpa fyrir ţetta, ţví get ég lofađ. Helvíti fínt bara!
Gat nú veriđ. Nú á aldeilis ađ fara ađ spara. Og hvar skyldi fyrst vera skoriđ niđur? Jú, mikiđ rétt. Ţađ er enn og aftur búiđ ađ fresta byggingu stjörnusambandsstöđvar á Eyrarfjalli. Svei mér ţá. Ţetta pakk á hreinlega ekki skiliđ ađ uppgötva líf á öđrum lífsstjörnum.
Nú ţykir mér fyllilega réttlćtanlegt ađ gera grín ađ geđ- og heilabiluđum, krabbameinssjúkum og eyđnismituđum, feitum og fötluđum, attaníossum, niđursetningum, níđingum hverskyns, dvergum og dauđum.
En ég frábiđ mér alla kerskni um holdsveik sálmaskáld.