Mylsnufan sendi:
„Heill ţér Mylsnudreifari, rödd móđurmálsins, verndara tungunnar. Mylsnufan horfđi á ambögunámuna Dans, dans, dans á laugardagskvöld. Ekki var ţađ mikil skemmtun. Réttast vćri ađ allir stjórnendurnir í Efstaleiti tćkju pokann sinn međ málfarsráđunautnum sem virđist algerlega heillum horfinn. Ţví heitir ţessi ţáttur Dans, dans, dans? Ţarna er í ţrígang klifađ á ömurlegri dönskuslettu, dans, sem er í besta falli grátleg tilraun til ađ alţjóđavćđa hiđ ÍSLENSKA orđ sem ÍSLENDINGAR á ÍSLANDI skilja og ţekkja; hrynskak. Ţátturinn á vitaskuld ađ heita Hrynskak, hrynskak, hrynskak. Eđa ef til vill Dansk, dansk, dansk?“
Já, ţađ vćri ef til vill ráđlegt, ţykir Mylsnudreifara, sem er allskostar ótengdur Mylsnufan ţví hann er alls ekki Mylsnudreifari sjálfur, heldur bláókunnugur mađur úti í bć.
Ţađ má nú margt segja ljótt um blessađa rónana í henni Reykjavík, en ólíkt eru ţeir nú samt huggulegri og betur til hafđir en ólukkans ógćfupakkiđ í Kópavogi og úti á Nesi.
Og betur eygđir.
Lćtur af störfum Helgi Hó
horfinn međ skjöld sinn af sviđi.
Kúra fćr loks í kyrrđ og ró
– ef Krosslafur sér hann í friđi.