Ó harmafregn! Sú er hríslast um sviđ;
hjartađ missti úr slag.
Hún Kristrún Ösp skildi viđhaldiđ viđ
á Valentínusardag.
Sem marglyttur í pytti fúlum fljóta
feysknir, aldnir búkar hlađnir mör.
Af visnum limum flögur húđar hrjóta
heitum ţveita straum á sinni för.
Lötra milli bakka, brautir ţvera
bleikt af klóri, líkţyrnd hrukkudýr.
Verst er augum ţó ađ ţurfa bera
ţau í sturtu, flekkótt, blaut og rýr.
Kynin eru kostum prýdd
kynhlutverk sín leika.
Í kyngervi um kynjavídd
kyngerđ bćđi reika.