Mér finnst gott ađ maula ís,
mikiđ fínt og gaman.
Mamma er sko í mussu úr flís,
mikiđ er ţađ gaman.
Er annars ađ pćla í ţví hvort ţetta „sko“ eigi kannski ekkert heima ţarna. Ţađ er náttúrulega danska.
Jćja. Ţá er búiđ ađ opna ljúka upp Hörpunni. Vođa fínt allt saman. Smá spćling samt ađ útsetning mín á Litlu flugunni fyrir snjóplóg og safapressukvintett var ekki flutt. En ţađ bíđur betri tíma.
Jáhérnabarastahér. „Björt framtíđ?“ Er ţetta virkilega ţađ besta sem flokkaflakkaranum og bestuskinnunum datt í hug? Hvađ međ „Blóm og kanínur“, „Ástarpungarnir“ eđa „Englatásur“? – Hvílík kvođa og vemmivelgja.
Helvíti rennur framsóknarblóđiđ hćgt í ćđum erfđaprinsins.