Svei mér þá. Nú er eitthvert auglýsingaviðrinið búið að dubba upp einhvern þunnhærðan smjörspikaðan skeggapa í minni mynd á heilli opnu í Fréttablaðinu. Til að auglýsa einhverjar ekkisens kaffivéla- og stofublómatryggingar! Þessu uppstrílaða greppitrýni fylgir svo einkar ósmekklegr tilvísun í það þegar ég hrundi blekhellaður niður tröppurnar úti í Köben forðum.
Hvað næst? Á að birta heilsíðumynd af því þegar við Nonni Sig fengum sífilisið?
Isspiss. Þá er búið að eyðileggja fyrir manni frumflutninginn á nýjustu sinfóníunni minni, Hæni.
Ég heyrði ekki betur en hún hafi verið flutt í heild sinni, nótu fyrir nótu framan og aftan við Alþingishúsið í gær. Það voru kannski ögn færri skaftpottar og aðeins fleiri egg en ég skrifaði út. En samt – grunsamlega líkt.
Hananú! Sandalinn galtómur í glugganum í morgun. Pabbi segir að ég eigi að vera löngu vaxinn upp úr því að fá í skóinn!
Hvað er hann eiginlega að gefa í skyn?