vetur, sumar, upp og niður
Ef ég væri ungur, hraustur
ég allt það klæddí tjörog fiður.
þar svignuðu borð undan hnallþórum.
Þar menn höfðu mætur
og misjafnar gætur
á auðveldum íslenskum karlhórum.
órétti, spillingu, valdi.
Hér kvenmaður næst ekki neinn
nema gegn ást, eður gjaldi.
bíða kvenna störfin þung;
að grípa flís á feitum sauð
og fitla ögn við súran pung
Svona fer maður ekki með þjóðskáld!
í öskrum alþýðunnar
á baðvoginni.
Ég hef raunar ákveðnar hugmyndir um það hvert þeir geta troðið þessari tungu sinni. En ég er of kurteist til að orða það á internetinu.
frægð sinni
þjóð í djúpri dellu;
ólánsmistur
auðs og fjárglæfra
sveipar Svörtuloft.
Fráleitt axlar ábyrgð
eigin klúðurs
ráðþrota ráðherrafans;
en öll þeirra óráð
fær alþjóð
um eilífð upp borgað.
ástandið er skósvart.
Hnípinn muldrar greyið Geir
– það gerðist bara óvart.
Hvað verður það næst? Brennivínið? Kardemommudroparnir? Heita vatnið?
glófjaðrir horfnar
þung falla él til jarðar.
Heillum er horfin
hugsýn fögur
skilja að skiptum bræður
Helvítis vesen að það sé ekki hægt að vega menn lengur hér á þessu skeri. Það var alltaf fín leið til að losna við hina og þess blábjána, sem héldu að þeir væru eitthvað.
Vó. Þeir sem vilja endilega ríghalda í kristilegt siðgæði í aðalnámskrá hefðu kannski átt að sitja á borðinu með mér og brísermettu ljóskunum tveim á Ölstofunni á laugardaginn.
Ég horfði á afar fróðlegan þátt í norska ríkissjónvarpinu í fyrrakvöld um samanburðarrannsóknir á hripseiglu nælonregnhlífa. Stórkostleg norsk dagskrárgerð á heimsmælikvarða. AFHVERJU ERU EKKI SVONA ÞÆTTIR Á DAGSKRÁ RÚV? Hvurslags mannhatur er það eiginlega sem viðgengst hjá hinum háu herrum í Efstaleitinu? Á sama tíma var sýnd ömurleg áróðursmynd um brosmildi japanskra höfrunga sem skildi ekkert eftir sig nema hungurtilfinningu. Ég fór beinustu leið í 10-11 og keypti mér hrefnukjöt sem ég át hrátt og skolaði niður með G-mjólk.