Mér finnst gott ađ maula ís,
mikiđ fínt og gaman.
Mamma er sko í mussu úr flís,
mikiđ er ţađ gaman.
Er annars ađ pćla í ţví hvort ţetta „sko“ eigi kannski ekkert heima ţarna. Ţađ er náttúrulega danska.
Sé ađ ţađ er sirkús í bćnum. Sirkús er ćđi. Ţegar ég var lítill langađi mig alltaf til ađ stinga af međ sirkús. Var meir ađ segja orđinn nokkuđ liđtćkur í töfrabrögđum.
En svo varđ auđvitađ ekkert úr ţví. Sirkúsinn stakk einhvern veginn meira af međ mér.
Ég hefi af ţví ţungar áhyggjur ađ amerískir kvikmyndadólgar sýna landiđ okkar ć oftar sem svokallađan „tökustađ“. Sérstaklega í tengslum viđ kvikmyndir sem ćtlađ er ađ höfđa til vera af öđrum lífsstjörnum.
Ég tel ađeins tímaspursmál ţar til gerkosmískar verur, t.d. geimverur fara ađ taka fólk, ófrjálsri hendi og án ţess samţykkis, af ţessum stöđum.
Ég veit ađ ţađ hljómar ótrúlega, en ég hef alltaf veriđ nett svag fyrir svona hjáguđarunki.