Mylsnufan sendi:
„Heill ţér Mylsnudreifari, rödd móđurmálsins, verndara tungunnar. Mylsnufan horfđi á ambögunámuna Dans, dans, dans á laugardagskvöld. Ekki var ţađ mikil skemmtun. Réttast vćri ađ allir stjórnendurnir í Efstaleiti tćkju pokann sinn međ málfarsráđunautnum sem virđist algerlega heillum horfinn. Ţví heitir ţessi ţáttur Dans, dans, dans? Ţarna er í ţrígang klifađ á ömurlegri dönskuslettu, dans, sem er í besta falli grátleg tilraun til ađ alţjóđavćđa hiđ ÍSLENSKA orđ sem ÍSLENDINGAR á ÍSLANDI skilja og ţekkja; hrynskak. Ţátturinn á vitaskuld ađ heita Hrynskak, hrynskak, hrynskak. Eđa ef til vill Dansk, dansk, dansk?“
Já, ţađ vćri ef til vill ráđlegt, ţykir Mylsnudreifara, sem er allskostar ótengdur Mylsnufan ţví hann er alls ekki Mylsnudreifari sjálfur, heldur bláókunnugur mađur úti í bć.
Í kröppum dansi kreppu
kárnar gaman Árna.
Vísdómsorđ hans virđist
varla skilja Darling.
Á feigđar fund er sendur
hinn frćkni lćknir dýra;
bónda Bandaríkja
biđur klökkur griđa.
Nef ég ţerra; voriđ vekur
vefi ţrútinna nasa.
Ef ég hnerra horiđ lekur
– hef ţví klút minn í vasa.