Vođalega er ţetta ţreytandi. Alltaf á ţessum árstíma fer fólk ađ spyrja mig í samúđartón, hvađ ég ćtli ađ gera um páskana.
Svariđ er einfalt – ég skelli mér á skíđi, eins og alltaf.
Óvćnt heimsókn frá annarri lífsstjörnu. Og ég ekki búinn ađ taka til.
Gat nú veriđ. Nú á aldeilis ađ fara ađ spara. Og hvar skyldi fyrst vera skoriđ niđur? Jú, mikiđ rétt. Ţađ er enn og aftur búiđ ađ fresta byggingu stjörnusambandsstöđvar á Eyrarfjalli. Svei mér ţá. Ţetta pakk á hreinlega ekki skiliđ ađ uppgötva líf á öđrum lífsstjörnum.