Mér finnst gott ađ maula ís,
mikiđ fínt og gaman.
Mamma er sko í mussu úr flís,
mikiđ er ţađ gaman.
Er annars ađ pćla í ţví hvort ţetta „sko“ eigi kannski ekkert heima ţarna. Ţađ er náttúrulega danska.
Ţig kornbrennda glóđheita gríp ég úr rist
og gylli í einhliđa margarínbađi.
Meymjúkum ostsneiđum legg ţig af list
löđrađar dreyrrauđu rifsmarmelađi.
Mikiđ er nú rokiđ í henni Reykjavík alltaf velkomiđ og indćlt.
Annađ en skítablásturinn í Kópavoginum, fimbulgarrinn í Mosó eđa andfúlt fjúkiđ úti á Nesi.
Ţvílík niđurlćging. Ég ađ leika jólasvein í Glćsibć. Ég! Listaskáldiđ góđa. Gaulandi gekkégyfirsjóog land og adamáttisynisjö - ţvílíkur annar eins hortittlingaskítur og leir.
Eins gott ađ ég fái nóg fyrir vćnum sjenna fyrir ţetta helvíti.