Mér finnst gott ađ maula ís,
mikiđ fínt og gaman.
Mamma er sko í mussu úr flís,
mikiđ er ţađ gaman.
Er annars ađ pćla í ţví hvort ţetta „sko“ eigi kannski ekkert heima ţarna. Ţađ er náttúrulega danska.
Ég vil bara taka ţađ fram, ađ gefnu tilefni, ađ ég er ekki og hef aldrei veriđ í Ţjóđkirkjunni. Bara svo ţađ sé á hreinu.
Nú gaspra menn fjálglega um 2. lýđrćđiđ. Isspiss. Svo mikiđ er víst ađ ef menn hefđu haldiđ alminlegum dampi frá minni tíđ vćrum viđ komin á ţađ 12. núna. Lágmark.
Skrambinn. Nú man ég ekki fyrir mitt litla líf á hvorum landsfundinum ég klćddi mig úr fötunum, stríkađi gegnum salinn og út á götu.
Andskotans absint.