Mér finnst gott ađ maula ís,
mikiđ fínt og gaman.
Mamma er sko í mussu úr flís,
mikiđ er ţađ gaman.
Er annars ađ pćla í ţví hvort ţetta „sko“ eigi kannski ekkert heima ţarna. Ţađ er náttúrulega danska.
Hvađa lýđskrymjandi frođusnakki datt í hug ađ kalla ţessa dragúldnu dökkdimmu dagleysu sunnudag? Hvílík og önnur eins andskotahelvísk óskhyggja. Nćr vćri ađ nefna ţessa viđvarandi ljósleysu blökkudag. Ţessum undirliggjandi ömurđarlygum ţjóđfélagsins verđur ađ linna.
Almáttugur minn einasti! Hann Guđni litli hćttur. Elsku búálfurinn minn.
Hvađ verđur ţá um blessađa sauđkindina, hver á nú ađ gćta hagsmuna hennar? Deyr hún út?
Hvunćr setur mađur skóinn útí glugga og hvunćr setur mađur skóinn ekki út í glugga.