Einhverjir hafa velt því fyrir sér hvaða skoðanir ég hafi á Evrópusambandsaðild Íslands, jafnvel gert mér þær upp. Ranglega.
Vitanlega styð ég hana heils hugar. Enda heyrir Evrópa blessunin ekki undir Danmörku, að því er ég best veit.
Aukinheldur treysti ég Evrópusambandinu töluvert betur til að glopra ekki niður sjálfstæði Íslands; þjóð, tungu og sögu, en þvermóðskufullum og valdagírugum bavíönum, svona almennt séð. Gildir þá einu hvort umræddir bavíanar eru íslenskir eða danskir.
Vinur minn í fræðunum, sem ég veit að er mikill tilraunamaður í svefnherberginu kom að máli við mig og sagði farir sínar ekki sléttar. Svo virtist sem ungi, kynþokkafulli, sænski norrænufræðingurinn sem hann hefur verið að hitt á laun í handritageymslunni hafði ofboðið honum þegar sá vildi að hann læsi upp úr Konungsbók Eddukvæða, meðan á atlotunum stæði. Já það er vandlifað í þessum heimi.
Allt mitt væl og vol og breim
valdsins herrar dissa.
Skyldu opnast eyru þeim
ef í þau ég pissa?