Viđ Gudda kíktum út ađ éta í gćrkvöldi. Maturinn var ágćtur sosum, ég fékk mér signa grásleppu á hvannjólabeđi og Gudda fékk sér gufusođnar lambalappir međ púđursykurgljáđu skarfakáli. Ágćtismatur alveg. Allavega - svo fengum viđ reikninginn og ţá rak mig í rogastans. Tólf krónur fyrir signa grásleppu og sjö krónur og 13 aura fyrir lambalappirnar! Ţetta er náttúrulega galiđ. Sérstaklega í ljós ţess ađ náunginn sem afgreiddi okkur var einhver fjandans útlendingssauđur sem ekkert virtist skilja- sennilega kominn hingađ frá ...
Ţó hér starfi ţjóđţing elst
ţá ţykir mér ţađ leitt;
ef ég kýs, ţá kýs ég helst
ađ kjósa ekki neitt.
Ţađ ţarf ađ tappa af formenni framsóknar. Kallánginn er bersýnilega ílla haldinn af metanuppţembíngi. Ellegar ţví sem bćndur nefna dellu. Međ tilheyrandi stórmennskubrjáli og ránghugmyndum.