Eineggja tvíburarnir Hrannar og Kári Guttormssynir hafa háð áralanga baráttu fyrir því að fá frændsemi sína samþykkta fyrir dómstólum og um leið að fá ógildan skyldleika sinn sem bræður.
"Æi, okkur finnst bara sniðugra að vera frændur," segja bræðurnir í einum kór. "Þá gætum við alltaf kallað hvorn annan frænda og svoleiðis."
Hingað til hafa dómstólar ekki orðið við beiðni bræðranna, en samkvæmt lögum er mönnum sem eru eins líkir og þeir ekki heimilt að vera frændur. Hafa þeir því brugðið á það ráð að klæða sig ólíkt í þeirri von að slá ryki í augu dómstóla.
Viltu komast til útlanda?
Eigum handhæga fleka og pramma í öllum litum. Ef hann sekkur færðu endurgreitt.
Flekar og prammar
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.