Íris Thors, sem öðlaðist snemma heimsfrægð sem skeggjaða konan, hefur ákveðið að draga sig í hlé. Hún hefur undanfarin 30 ár ferðast um heiminn og borið hróður Íslands víða um lönd.
Með þrotlausu og óeigingjörnu starfi sínu hefur Íris vakið áhuga ýmissa samtaka á Íslandi, þ.á.m. NEF (Naturist Education Foundation), WHIP (White Homosexual Independent Patriots) o.fl.
Íris er nú alkomin heim og ætlar að helga sig stjórnmálum að hætti átrúnaðargoðs síns, Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur.
Baddi
takk fyrir að lúlla hjá mér á aðfangadag. Simmi.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.