Lögmaðurinn Tóbías Runólfsson, sem nýlega kom heim úr námi frá Englandi er gæddur sérstökum hæfileikum, en hann á alltaf nóg af súkkulaði.
„Þetta hefur alltaf verið svona,“ sagði Tóbías í viðtali við Baggalút. „Þegar ég var yngri var ég alltaf með nóg af súkkulaði handa öllum í bekknum. Eins þegar ég var úti að læra, ég var alltaf með feykinóg handa öllum sem vildu. Þetta ætlar ekkert að eldast af mér.“
Ráðvilltur og reiður?
Upphafssíður í miklu úrvali. Gular, rauðar, grænar og dökkbláar. Internet Villa, Korputorgi.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.