„Mér finnst þetta bara ógeðslega leiðinlegt. Það er alltaf verið að skemma fyrir manni,“ segir Hróbjartur Veturliðason, grafískur hönnuður. Hann varð fyrir því óláni í morgun að kanínan hans, hún Sigurdís, var sprengd í loft upp á Hverfisgötu.
Ég setti hana bara í kassann sinn og geymdi hana úti, rétt á meðan ég skaust inn á Gráa köttinn í kaffi - enda eru gæludýr bönnuð þar. Svo heyrði ég bara hvell og þegar ég kom út var löggan búin að sprengja hana Sigurdís mína. Þetta eru bara fasistar,“ sagði Hrjóbjartur, hágrátandi í samtali við Baggalút.
Hann ætlar að jarða leifarnar af kanínunni sinni, annað eyrað og brotna framtönn, í Hljómskálagarðinum eftir hádegi.
Bára!
Skíttíðig.
Robbi
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.