Sá fáheyrði atburður átti sér stað nú í morgun að Jón Ásgeir Jóhannesson forstjóri Baugs mætti í vinnuna í sömu jakkafötum og í gær. "Þetta kom okkur algjörlega í opna skjöldu, ég vona bara að fyrirtækið sé ekki að fara á hausinn" sagði skrifstofustúlka hjá Baugi sem ekki vildi láta nafns síns getið. Sérfræðingar á fjármálamarkaði túlka þetta á þann veg að Jón hljóti að standa afar höllum fæti í valdabaráttunni innan Íslandsbanka.
Þess er nú beðið með mikilli eftirvæntingu hvort Jón Ásgeir muni einnig þvo sér um hárið, en það væri talið augljóst merki um fallandi veldi þeirra Bónus-feðga.
Leðurhommar til sjávar og sveita!
Leðurjakkar, leðurbuxur, leðurstígvél, leðurpeysur, leðursokkar, leðurtreflar.
Verslunin Kjörver
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.