Ofurhugarnir Dagmar Friðriksdóttir og Gerður Kvaran ætla sér að slá nýtt met með því að sigla út í Viðey á risabanana. Undirbúningur hefur staðið yfir í marga mánuði og er ætlunin að þær stöllur leggji upp frá Sundahöfn um hádegisbilið.
"..þetta hefur ekki verið reynt áður með þessum hætti," sagði Dagmar. "..ég veit til þess að maður hafi farið þetta í kókoshnetu, en aldrei ávexti - þetta er í fyrsta skipti."
Bananinn, sem er um þrír metrar á lengd, var ræktaður á Hvammstanga og er ævintýrið kostað af Landbúnaðarráðuneyti.
Til sölu
tveggja manna geimskip, gult, ekið 14.000 ljósár. Skipti á smábíl koma til greina.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.