„Það er bara búið að kippa stoðunum undan öllum mínum áformum af einhverjum freðýsum og kommadruslum,“ segir Tumi Tóbíasarson, athafnamaður, en hann hafði uppi áform um að opna nýjan skemmtistað í næsta mánuði. Þau áform eru nú í uppnámi vegna banns á nektardansi og sólarbekkjanotkun ungmenna.
Á staðnum, sem heita átti Tan & tjútt, var ætlunin að bjóða upp á svokallaðan einkadans í ljósabekkjum, hugmynd sem lengi hefur blundað í Tuma.
„Þetta var allt klappað og klárt. Ég var búinn að redda nokkrum 17 ára píum frá Fjarskanistan, eiturhressum – og Slots léttöl og PokerMania.ru ætluðu að sponsa þetta.“
Pennavinur
Vil gjarnan skrifast á við stelpur á aldrinum 16-20 ára. Er sjálfur á 32. ári. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.