„Ég missti allt mitt. Það er bara svoleiðis,“ sagði Heiðar Elvuson, fyrrum aðstoðarumsýslustjóri innri fjárstýringar Kaupþings í hjartnæmu, en dálítið þrúgandi spjalli við Baggalút fyrr í kvöld.
Heiðar kvaðst hafa misst allt sitt í „hruninu svokallaða“ og sagði sér þar af leiðandi lífsins ómögulegt að koma að uppbyggingu Nýja Íslands.
„Ég á enga peninga. Þannig. Ekki neitt sem ég myndi kalla peninga allavega. Það var allt tekið. Davíð tók þá ... og Bretarnir.“ [Hér þurfti að gera stutt hlé á viðtalinu meðan blaðamaður reyndi að hugga vesalings Heiðar, sem brast í óstöðvandi grát.]
„Ég á bara þessar nærbuxur. Þið getið svosum fengið þær. En ég mæli ekkert sérstaklega með því,“ sagði þessi ólánsami kaupsýslumaður að lokum þegar hann hafði jafnað sig að mestu – og bætti við með talsverðum ekkasogum: „Ekki það að ég ætli að fara að afsaka mig neitt.“
Blár lúdókall
fannst við uppgröft nálægt Reykjavíkurhöfn. Einnig fannst á svipuðum slóðum teningur og yatsi-blokk.
A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.