Kristinn Björnsson skíðakall sló persónulegt met á dögunum þegar honum tókst að renna sér niður skíðabrekku án þess að detta.
"Þetta var ótrúlegt," sagði Kristinn í símaviðtali við Baggalút. "Ég er búinn að æfa rosalega mikið og nú loksins skilar það sér: Ég er farinn að geta staðið á skíðunum!"
Atvikið átti sér stað þegar Kristinn fór á dögunum með foreldrum sínum í Bláfjöll og renndi sér þar niður barnabrekkuna með ofangreindum árangri.
Leðurhommar til sjávar og sveita!
Leðurjakkar, leðurbuxur, leðurstígvél, leðurpeysur, leðursokkar, leðurtreflar.
Verslunin Kjörver
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.