Rúnar Sæmundarson, fyrrum húsasmiður, þorir ekki heim til sín af ótta við að eiginkona hans Ellen Magnúsdóttir 'taki hann í bakaríið'.
Rúnar fékk sér fyrir misgáning sérríglas þar sem hann tók þátt í félagsvist í gærkvöldi með þeim afleiðingum að hann gleymdi stað og stund og vissi ekki fyrr en klukkan var langt gengin í tíu. Hann vill meina að þrjár eldri konur hafi laumað sérríinu í glas hans með það fyrir augum að 'koma fram vilja sínum' á honum. Þeim varð þó ekki kápa úr því klæði því Rúnar faldi sig bak við hurð í nótt.
Rúnar segist einu sinni áður hafa komið of seint heim, það var árið 1956. Þá gerði eiginkona hans honum fyllilega ljóst að ef slíkt kæmi aftur fyrir fengi hann hvorki desert né að horfa á sjónvarp í að minnsta kosti viku.
Tilkynning frá Fiskistofu
Terlínjakkar, terlínbuxur, terlínskyrtur.
Margar stærðir, margir litir.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.