Jarðneskar leifar spýtustráksins heimskunna, Gosa, komu óvænt í leitirnar í Þingholtunum í gær, en ekkert var vitað um afdrif þessa ógæfusama dvergs eftir að hann kom hingað til lands með sirkus Arena á 9. áratug síðustu aldar.
Gosi fannst í nokkuð góðu ásigkomulagi, ögn trénaður þó, í kjallara gamla Leðurklúbbsins við Baldursgötu. Þar hafði hann bersýnilega flækt sig illa í leikbrúðuvírum - í því sem lögregla telur hafa verið einhvers konar hlutverkaleik, en síðustu árin var hann að sögn kunnugra illa haldinn af leikbrúðugrind (e. puppetophilia).
Gefins
Kassavanur dvergur. Á sama stað er til sölu casio tölvuúr (ódýrt).
A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.