Sjómannadagurinn var haldinn hátíðlegur víða um land í gær, en þá minnast landsmenn hinna svokölluðu sjómanna, sem voru nokkuð stór stétt hérlendis fram eftir síðustu öld og má segja að þeir hafi verið einskonar fyrirrennarar frystitogaranna.
Gafst almenningi fágætt tækifæri á að fylgjast með lifandi sjómönnum að störfum, allt frá því þeir stinga sér til sunds í hrollkaldan sjóinn að morgni og þar til þeir ganga aftur á land að kvöldi — þá jafnan með einn, jafnvel tvo þorska í eftirdragi.
Í tilefni dagsins hækkaði ríkið sjómannaafláttinn svokallaða rausnarlega og fá sjómenn framvegis líka ókeypis í strætó um helgar.
Geðbiluð mannæta
óskar eftir að kynnast góðri konu. Má ekki reykja. Með nánari kynni í huga. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.