Kökuníðingur var í gær sviptur bakstursleyfi, ótímabundið „vegna afglapa og grófrar misnotkunar á aðstöðu sinni í starfi“ - en hann starfaði sem kökugerðarmaður í eigin bakaríi.
Níðingurinn, karlmaður á fertugsaldri, var staðinn að verki þar sem hann þröngvaði sér upp á nýbakaða brúðkaupstertu á þremur hæðum. Hafði hann í frammi ósiðlega tilburði við tertuna og að sögn sjónarvotta hefði farið illa ef maðurinn hefði ekki verið stöðvaður.
Ljóst þykir að maðurinn þjáist af tertugirnd (e. conditorphilia) á mjög háu stigi, en í samtali við Baggalút hélt níðingurinn því fram að hann væri einungis að „gefa þessum kökudruslum það sem þær vilja“. Hann sagði ennfremur að umrædd terta hefði verið „mjög glennulega skreytt - eins og sóðaleg portterta“, og því hafi hún „fengið það sem hún átti skilið“.
Stjörnukokkar
Vinsæla kattahakkið komið aftur. Fyrstir koma fyrstir fá!
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.