Það hefur nú loks fengist staðfest að klipping íslenska húsasmiðsins Guðmundar Paulsen er sú versta í sögunni.
Hárgreiðsluna fékk Guðmundur í hárstúdíói Dúbba Klipp á Þorláksmessu 1967 og bar hana af miklu hugrekki í hartnær fjóra mánuði.
Er talið að ríflega 25.000 manns hafi veitt klippingunni athygli og þar af hafi um 8.000 gert alvarlegar athugasemdir við hana, um 100 fengið taugaáfall, 50 alvarlega magakrampa og í það minnsta fjórir misst vitið.
Af þessu tilefni ætlar Guðmundur að skella sér aftur í klippingu hjá Dúbba, en þeir hafa ekki talast við síðan daginn örlagaríka.
Skemmtibátur
fæst í skiptum fyrir lystisnekkju. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.