Brjánn Valdemarsson hefur kært Ágústu Krantz starfsmannastjóra Vífilfells fyrir að hafa mismunað sér þegar hún neitaði honum um starf sem felst í að annast áfyllingar á flöskum og að tæma flutningagáma. Telur Brjánn Ágústu hafa neitað sér um starfið vegna fötlunar hans, en hann er haldinn fornafnalosta.
„Þetta er rosalega fúlt, mig langaði svo mikið í það,“ sagði Brjánn í spjalli við Baggalút. „Ég er mjög góður í að gera það, ég meina setja í hana, og líka góður í að gera hitt, fá úr honum sko.“
„Mér finnst að ég hefði alveg átt að fá það og mér finnst að hún hefði átt að leyfa það,“ sagði Brjánn vonsvikinn að lokum.
Aðspurð sagðist Ágústa ekki hafa neinn áhuga á að ráða „svona dónapésa“ í vinnu.
Hurðalaust helvíti
til sölu í rólegu hverfi í Reykjavík. Tilboð óskast.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.