John Edmund Pluck, sá er fyrstur manna skilgreindi og rannsakaði prumpubrandarann svokallaða í lærðri ritgerð frá Oxford háskóla árið 1959, er nú staddur hér á landi í stuttri fyrirlestrarferð.
Raunar vildi Pluck lítið tjá sig um prump sem slíkt í samtali við Baggalút enda segist hann hafa sagt skilið við það efni með ritgerðinni góðu - og væri nú að rannsaka áhrif sérhljóðaofnotkunar á greind ungbarna.
Það kom þó ekki í veg fyrir að fólk hópaðist kringum „prumpukallinn“ og biði eftir að hann annað hvort leysti vind eða segði eins og eina neðanbeltisskrýtlu. Fór svo að lokum, eins og oft vill verða á ferðum Pluck að hann læsti sig grátandi inni á hótelherbergi sínu eftir að hafa öskrað á æsta prumpáhugamenn á öllum aldri að hann væri „vísindamaður en ekki hóra!“
Athafnamenn!
Vinsælu vélritunarnámskeiðin hefjast í næsta mánuði. Fingrasetning, uppsetning verslunarbréfa og margt fleira.
Tómstundaskóli Einars
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.