Þórarinn V. Þórarinsson mun ekki koma til starfa á ný sem forstjóri Landssíma Íslands hf. Hann hefur tekið tilboði Dominos um starf sem pítsusendill og mun hefja störf þegar í stað. "...það er fyrst og fremst frelsið sem heillar mig, ég er orðinn hundleiður á að húka á fundum alla daga í jakkafötum og með bindi," sagði Þórarinn glaðbeittur í samtali við Baggalút. Þórarinn segir nýja starfið á vissan hátt áherslubreytingu hjá sér, en vill þó meina að ábyrgðin sé svipuð: "...fólk þarf að geta treyst sendlinum fullkomnlega - rétt eins og það treystir á að hafa gott símasamband. Ég mun reyna að veita landsmönnum heiðarlega og góða þjónustu - og hver veit nema ég verði starfsmaður mánaðarins einhvern daginn?" - Já, hver veit?
Hreinlegur eldri
kvenmaður óskast á fámennt heimili. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.