Í stefnuræðu Rasmussen á danska þinginu kvað við nokkuð annan og vinsamlegri tón í garð Færeyinga en áður.
"Hann er að sleikja okkur upp, eftir að bensínið fannst," sagði Agnes Hoydal, þingmaður Múgæsingaflokksins og einn ötulasti talsmaður fulls sjálfstæðis eyjanna.
"Við turfum ekki tessa labbakúta meira," sagði Hoydal og boðaði um leið enn harðari færeyska utanríkisstefnu. Hótaði m.a. Grænlendingum öllu illu og lýsti ábyrgð á "...teimum blóðugu atsóknunum í Nuuk seinasta vikuskiftið." En sem kunnugt er var í tvígang ráðist harkalega á uppstoppaðan grænlenskan ísbjörn í síðustu viku.
Pennavinur
Vil gjarnan skrifast á við stelpur á aldrinum 16-20 ára. Er sjálfur á 32. ári. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.