"Það getur vel verið að fólki finnist þetta ógeðfellt og haldi að ég sé eitthvað skrítinn - en ég hef fullan rétt á að borða það sem mín trúarbrögð og smekkur bjóða mér - það er ekki eins og ég sé að bera þetta á borð fyrir aðra en mig og móður mína," sagði Gísli Hrímgerðarson - en hann hefur orðið fyrir aðkasti nágranna sinna vegna vægast sagt sérstæðrar eldamennsku í fjölbýlishúsi í Grafarholtinu.
"..hann er brasandi þetta í tíma og ótíma," sagði einn nágrannanna í samtali við Baggalút. "..dröslandi sekkjum af þessu upp stigana að næturlagi - og lyktin af þessum óþverra er vægast sagt viðurstyggileg."
Lögregla segist lítið geta gert í málinu að svo stöddu, meðan um einkaneyslu er að ræða - enda ná engin sérstök lög yfir mauraætur hér á landi.
Aðvörun!
Þeir sem skulda stólpípuleigu Guðmundar og Gísla í Garðabæ eru hér með alvarlega áminntir að hafa greitt skuldir sínar við téða verslun eða samið um greiðslur fyrir helgi en sæta handrukkun ella.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.