"jú það er rétt, við höfum verið í daglegu sambandi í sirka tvær vikur en það var ekki fyrr en í gær að ég mannaði mig upp og bauð henni í bíó," sagði Baldur Sædal, snikkari, þegar hann var spurður um meint samband hans og hinnar þjóðkunnu ungfrú Klukku.
Baldur segir að þau hafi kynnst fyrir tilviljun þegar hann ætlaði að hringja í bilanaþjónustu símans en valdi óvart vitlaust númer, síðan hafi eitt leitt af öðru og nú talist þau við 5 klukkutíma á dag "..upp á mínútu," bætir hann við og flissar.
Þetta hljóta að teljast nokkur tíðindi því ekki er vitað til þess að þessi hreinskipta og óvenju áreiðanlega kona hafi áður verið við karlmann kennd ef undan er skilið stutt og stormasamt samband hennar við tæknimann RÚV seint á 9. áratug síðustu aldar.
Ný sending
af órangútanöpum komin í verslun okkar í Hafnarfirði.
Dýrabúð Sigmars.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.