Eftir margra ára upplýsingasöfnun og skriftir hefur Brynjólfur Aðalgeirsson loksins lokið við hið langþráða vatnsberatal. Nokkuð er síðan vatnsberastarfið lagðist af, en það hefur ekki verið til að draga úr þrótti Brynjólfs.
"Langafi minn byrjaði á þessu fyrir mörgum árum og síðan hefur verkefnið gengið í erfðir í beinan karllegg," sagði Brynjólfur í viðtali við Baggalút. "Vatnsberar voru mjög mikilvægir á sínum tíma og því var talið nauðsynlegt að halda þetta tal, svo auðvelt væri að hafa upp á þeim í neyðartilfellum."
Brynjólfur hefur unnið að talinu alla sína ævi, en hann varð fertugur í vikunni. Aðspurður hvað taki nú við segir hann að nú geti líf hans loks hafist fyrir alvöru. "Til dæmis er ég að spá í að byrja á ritvélasmiðatali..."
Af nýslátruðu
Eigum fyrirliggjandi mikið af mávi eftir flugeldasýninguna á Menningarnótt. Kjötvinnsla Reykjavíkurborgar.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.