Í tilefni fregna af brottrekstri blaðamannsins Jaysons Blair frá dagblaðinu New York Times vill Baggalútur koma á framfæri sínu sjónarmiði í málinu.
Löngum hefir verið ljóst að í fjölmiðlaflóru heimsins í dag er ekki eitt af helstu kappmálum fjölmiðla að fara rétt með staðreyndir. Sannleikurinn hefir oftar en ekki þurft að lúta í lægra haldi fyrir ýmsum öðrum áhersluatriðum og er hlægilegt að ætla að Jayson Blair sé eitthvert einsdæmi. Honum hefir eingöngu verið fórnað til að slá ryki í augu almennings.
Langt er nú liðið síðan Baggalútur hóf herferð sína gegn falsmiðlum heimsins. Augljóst má telja að undanfarnir atburðir renni enn frekari stoðum undir mikilvægi þeirrar herferðar og sýni svo ekki sé um villst að eini áreiðanlegi fjölmiðillinn er Baggalútur.
Lifi sannleikurinn!
Sigga!
Til í allt, án geitarinnar. Ég lofa.
Jói.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.