Halldór Ásgrímsson, fyrirlesari og farandráðherra hefur nú kært staðgengil sinn fyrir að notfæra sér útlit sitt til að nýta sér ýmsa af þeim kostum sem fylgja því að vera þekkt andlit. Enrico Juan de la Mortiz, sem meðal annars var staðgengill Halldórs á síðasta landsfundi Framsóknarflokksins, hefur að undanförnu notið þess að svipa til ráðherrans í útliti. De la Mortiz hefur fengið ókeypis í bíó, fengið sér kreditkort í nafni ráðherra auk þess að nýta sér það sem trúlega fyrst kemur upp í hugann hjá þeim sem líta út eins og ráðherrar, að reyna fyrir sér hjá hinu kyninu.
Talsmaður ráðherra, Tumi Harvaldsson, sagði Halldór vera æfan yfir framferði tvífara síns, sérstaklega þegar verið sé að notfæra sér kjósendur í hans nafni.
Karlhóra
óskar eftir að kynnast góðri, skilningsríkri konu. Helst reyklausri.
Ég sé að fullháttvirtur forseti hins háa Alþingis er með eitthvað bakkaklór eftir ömurðarveisluna sem hann hélt á Völlunum að viðstöddu fámenni í gær.
„Forseti Alþingis harmar að heimsókn danska þingforsetans hafi verið notuð til að varpa skugga á hátíðarhöldin og leyfir sér að trúa því að það sé minnihlutasjónarmið að viðeigandi sé að sýna danska þingforsetanum óvirðingu þegar hann sækir okkur heim og kemur fram fyrir hönd danska Þjóðþingsins og dönsku þjóðarinnar.“ — segir forseti.
Ég mótmæli herra forseti.
Þessi vanhugsaða og alls óvelkomna heimsókn var hreint ekki „notuð“ til að varpa skugga á fjölmilljónapartíið þitt. Heiðursgesturinn flóttalegi sá alveg sjálfur um að varpa sínum skoðanamyrka skugga á hátíðahöldin og eyðileggja þau gersamlega.
Það eru miklu fremur Danir sem sýna okkur óvirðingu með því að senda þessa útdönkuðu rasistapíu hingað — og skömmin er þeirra að púkka upp á hana sem þingforseta yfirhöfuð.
Það er nefnilega míkróminnihlutasjónarmið að halda að það sé í lagi að dubba upp rauðklædda rasista og leiða til hásætis á hátíðarþingfundi á sjálfu Lögbergi. Og það að gera lítið úr gagnrýni á þetta skipulagsslys er ekkert annað ómerkilegt yfirklór og eftirámjálm.
Svo eiga menn bara að drullufrussfretast til að biðjast afsökunar á klúðrinu í stað þess að barma sér undan eðlilegum viðbrögðum við þessum skammarlega undirlægju– og druslugunguhætti.
Góðar stundir.